tag:blogger.com,1999:blog-2601362058569369112024-02-08T02:09:20.245-08:00spandanangalmynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.comBlogger43125tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-43157882203582691062011-02-14T21:40:00.000-08:002011-02-14T21:40:07.359-08:00കാഴ്ചപ്പാട് .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
1. കാഴ്ചപ്പാട് .<br />
<br />
പാതകള് പലതരമുണ്ട്.<br />
നടന്നു നടന്നു തേഞ്ഞു പോയവ.<br />
പുതുതായി ടാറിട്ടു മിനുക്കിയവ.<br />
പല മഴകള് പെയ്തു <br />
കുഴികള് പിറന്നവ.<br />
ചരലും മണ്ണും ഇട്ടു ഒളിപ്പിച്ച കുഴികളില്<br />
കുറെ ഭാഗം ഉറച്ചും <br />
ചിലയിടം ചെളി കെട്ടിയും <br />
അനാഥത്വം പേറുന്നവ.<br />
വഴികള് പല ദിശകളിലെക്കുമുണ്ട്.<br />
തെക്കോട്ട് വടക്കോട്ട് <br />
പടിഞ്ഞാട്ടു കിഴക്കോട്ടു ,<br />
പിന്നെ അവക്കിടയിലെ വിടവുകളിലേക്ക് .<br />
വഴികളുടെ അഭാവം പ്രശ്നമല്ല.<br />
നടക്കേണ്ട വഴിയേത് എന്നതൊരു ചോദ്യമാണ്.<br />
സംശയം വഴികളുടെ വിശ്വാസ്യതയില് അല്ല <br />
നടക്കുന്നവന്റെ മനസ്സിലും കാലുകളിലും ആണ്.<br />
ചിലര്ക്ക് ചിലവഴി പ്രിയങ്കരം.<br />
മറ്റുള്ളവര്ക്ക് മറു വഴികളും.<br />
ചെരുപ്പ് ത്തെയും വരെ ഓടിയും നടന്നും <br />
നോക്കിയിട്ടില്ലത്തവര്ക്ക് <br />
ഇതു വഴി ഉത്തമം <br />
ഇതുവഴി അധമം <br />
എന്നൊക്കെ കൂകി വിളിച്ചു നടക്കാന്<br />
ഏതുവഴി ,ആരു കൊണ്ടുവരുന്നു <br />
ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടാന് പാടില്ലാത്ത <br />
അധികാരങ്ങള്?</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-17145367799152474102011-02-14T21:10:00.000-08:002011-02-14T21:10:48.908-08:00രാത്രികള്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ഏകാന്ത പഥികരുടെ എല്ലാ രാത്രികള്ക്കും <br />
നിറം ഒന്നാണ്.<br />
അവയെല്ലാം കറുത്തതാണ്.<br />
വെളിച്ചത്തിന്റെ വെള്ളി നൂല്ക്കംബികളില്<br />
നെയ്തെടുക്കുന്ന സ്വപ്നങ്ങള് <br />
അവയുടെ വാക്കുകളെ അലങ്കരിക്കുകയില്ല.<br />
സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും <br />
അവയില് പ്രേതങ്ങളെ പ്പോലെ അലഞ്ഞു നടക്കും.<br />
കണ്ണ് കനത്ത ശൂന്യതയും <br />
കാതു പൊട്ടുന്ന മൂകതയും മാത്രമാണ് <br />
അത്തരം രാവുകള്ക്ക് സ്വന്തമായുള്ളത്.<br />
തപ്പിത്തടഞ്ഞു നടന്നു തട്ടി വീഴുന്ന <br />
കുറെ നിമിഷങ്ങളും,<br />
വക്കുകള് പൊട്ടിപ്പോയ കുറെ മോഹങ്ങളും,<br />
വരിക്കൂട്ടിവെച്ചു,<br />
വരുവനാരുമില്ലാത്ത വഴികളുടെ വക്കുകളിലും,<br />
വെളിച്ചം നൂണ്ടു കടക്കാത്ത മുറികളുടെ കോണുകളിലും <br />
വേദനകളുടെ അറ്റം കാണാത്ത വരാന്തകളിലും,<br />
ആ രാത്രികളും പതുങ്ങി നില്ക്കും.<br />
ചോദിക്കാനും പറയാനും ഒന്നുമില്ലാത്ത <br />
മനസ്സുകള്ക്ക് കാവല്ക്കാരായി,<br />
നോവുമാരവിച്ച ഹൃദയങ്ങളിലെ <br />
നോക്കുകുത്തികള് ആയി <br />
ഓര്മ്മകളുടെ വെച്ച് മറന്ന <br />
ബാക്കി പത്രങ്ങളായി <br />
ആ രാത്രികളും നിലനില്ക്കും</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-6461188011406421322011-02-14T21:07:00.000-08:002011-02-14T21:07:12.757-08:00പ്രതീക്ഷ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">നമുക്കിടയിലെ ശൂന്യത ഞാന് <br />
മൌനം കൊണ്ട് നിറയ്ക്കുകയാണ്.<br />
ഒരു ലോകത്തില് നിന്നും മറ്റൊന്നിലേയ്ക്ക് <br />
യുഗങ്ങളുടെ നീളമാണ് എന്ന സത്യം അറിയവേ<br />
നമുക്കിടയിലെ വിടവുകള് ഞാന് <br />
നിസ്സന്ഗത കൊണ്ട് നിറയ്ക്കുകയാണ്. <br />
തോന്നലുകള് ഏതും <br />
കടന്നു വരാവുന്ന വഴിയില് നിന്ന് മാറി <br />
അടുപ്പങ്ങളുടെ മിഴി മുന്നില് ചെന്ന് പെടാതെ <br />
ഇരുട്ടുകളുടെ കാട്ടു പൊന്തകളില് <br />
കള്ളി മുള്ചെടിയായി ഞാന് <br />
പതുങ്ങിയിരിക്കുകയാണ് <br />
ആകാശത്തിന്റെ നിറം <br />
പുലരിയില് നിന്ന് പകലിലൂടെ കയറി <br />
സന്ധ്യ യിലൂടെ ഊര്ന്നിറങ്ങി <br />
രാത്രിയിലെത്തി നിരങ്ങി നീങ്ങി <br />
വീണ്ടും മറ്റൊരു ഉഷസ്സിലെത്തി നില്ക്കുന്ന <br />
വൃത്തത്തെ നോക്കി ഞാന് പകച്ചിരിക്കുകയാണ്.<br />
നീളമറിയാതെ തനിച്ചിരിക്കുകയാണ്<br />
നീയെന്റെ ദൈന്യത മനസ്സിലാക്കുമോ?<br />
നിന്റെ ഹൃദയത്തില് ഏതെങ്കിലും <br />
തുറക്കാന് ഇടയില്ലാത്ത കോണില് <br />
ചിലന്തി വലപോലെ പറ്റിപ്പിടിച്ചു തൂങ്ങാന് <br />
വെറുതെയെങ്കിലും നീ അനുവദിക്കുമോ?<br />
സ്നേഹവും വിശ്വാസവും <br />
ഇണ പ്രാവുകളെപ്പോലെ <br />
ജീവിച്ചിരുന്ന കൂട്<br />
ഉണങ്ങിയ പുല്ക്കെട്ടു പോലെ ഇന്ന് <br />
മരക്കൊമ്പില് തൂങ്ങിയാടുന്നു.<br />
കിളികളും ഋതുക്കളും <br />
മാറി മാറി വന്നു പോയ നടവഴികളില് <br />
കാട്ടു പൂച്ചയെപ്പോലെ പതുങ്ങുന്ന സന്ധ്യയുടെ <br />
വിളര്ത്ത നിഴല് പടര്ന്നു കയറുമ്പോള് <br />
മൌനങ്ങളില് നിന്നും മൌനങ്ങളിലെയ്ക്കും <br />
മോഹങ്ങളില് നിന്നും വ്യമോഹങ്ങളിലെയ്ക്കുമുള്ള <br />
ദൂരം അളന്നു <br />
ഇരുട്ടിന്റെ കട്ടകളില് വെളുപ്പിന്റെ നുറുങ്ങായി<br />
ഒറ്റയ്ക്ക് വിരിഞ്ഞ ഒരു രാത്രി മുല്ലയെപ്പോലെ <br />
നിന്റെ പിന് വിളികള്ക്കായി <br />
ഇനിയും കാതോര്ക്കുവാന് <br />
ഈ സന്ധ്യ കടന്നകലും മുന്പ് <br />
നീയെനിക്കൊരിക്കല് കൂടി <br />
സമ്മതം തരുമോ ?<br />
ഞാന് വെറുതെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്.. <br />
<br />
<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-32025191821630870082011-02-14T21:00:00.001-08:002011-02-14T21:04:34.707-08:00എന്റെ യാത്ര<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">.<br />
നേരെ നീണ്ടു നീണ്ടു പോകാത്ത <br />
വഴികളിലാണ് ഞാനെന്നും നടക്കുക.<br />
കുന്നുകളും കയങ്ങളും ഇറക്കങ്ങളും ചതുപ്പുകളും<br />
ഇരുവശങ്ങളിലും വേണ്ടുവോളം.<br />
എനിക്ക് ഭയമില്ല .<br />
തോന്നുമ്പോള് കാഴ്ചകള് കാണും.<br />
തോന്നാത്തപ്പോള് കണ്ണടച്ചുറങ്ങും.<br />
കാറ്റിനെയും കൈവരികളെയും<br />
വിശ്വസിക്കാത്തപ്പോള് <br />
കനിവുള്ള മനസ്സുകളിലെ നിലക്കാത്ത മഴകള് ആണ്<br />
മാര്ഗ ദര്ശികള്.<br />
നാഴികക്കല്ലുകള് എണ്ണറില്ല .<br />
മുന്നിലും പിന്നിലും നടക്കുന്നവര്ക്ക് <br />
വഴിതടസ്സം ഉണ്ടാക്കാറില്ല.<br />
വീണ്പോയവന്റെ കൈ പിടിക്കാന് മടിക്കത്ത്തപ്പോള്<br />
മനുഷ്യന്റെ മണമാണ് നിശ്വാസങ്ങള്ക്ക്.<br />
സ്നേഹത്തിന്റെ ചൂടാണ് രക്തപ്രവഹത്ത്തിനു.<br />
വിശ്വസിച്ചവന് വരുമ്പോള് വീഴിക്കാന് <br />
വഴിവക്കിലോളിച്ചിരുന്നു കുഴി കുത്തുന്ന <br />
ജീവിതരീതികളും<br />
മുന്നില് പുഞ്ചിരിച്ചു കാട്ടി<br />
പുറകില് കത്തി ഏറിയുന്ന സംസ്കാരവും<br />
ഈ യാത്രയുടെ ഭാഗമല്ല.<br />
തളര്ന്നപ്പോള് നീയോഴിച്ചു തന്ന ദാഹ ജലം.<br />
നിന്റെ സന്മനസ്സിന്റെ അമൃതധാര.<br />
വിശന്നപ്പോള് നീ പകുത്തു തന്ന ഭക്ഷണം<br />
നിന്റെ ഹൃദയ മഴവില്ലിന്റെ ഏഴഴക്.<br />
എല്ലാം എന്നും ഓര്മ്മിക്കാന് ഉപഹാരം.<br />
നന്ദി എന്ന വക്കും തോന്നലും <br />
ഔപചാരികതയുടെ നീര്ക്കുമിള അല്ലാതെ <br />
കടമയുടെ സത്തയായി കാത്തുവെക്കുന്ന <br />
മനസ്സ് മാത്രമാണീ യാത്രയിലെ മുതല്ക്കൂട്ട്. <br />
Reply ForwardK.G.Suraj is not available to chat</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-13390741585352197152011-02-14T20:59:00.001-08:002011-02-14T21:04:34.714-08:00നാട്ടുനടപ്പ്.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">.<br />
ഒരു വഴിയില് നിന്ന് <br />
മറ്റൊരു വഴിയിലേക്ക് <br />
തിരിയുന്ന കവലകളില് വെച്ചാണ്<br />
ലക്ഷ്യങ്ങള് നഷ്ടങ്ങളായി മാറുന്നത്.<br />
ഒരു ചോദ്യം മറ്റൊന്നിനോട്<br />
ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നിടതതാണ്<br />
ജീവിതം മറ്റൊരു ചോദ്യം ആയി മാറുന്നത്.<br />
പറയാനൊന്നുമില്ലാതെ പരുങ്ങുമ്പോള് ശബ്ദവും<br />
കേള്ക്കാന് ആരുമില്ലാതെ ഉഴറുമ്പോള് സംഗീതവും <br />
മരിച്ചുവീഴും.<br />
പ്രതീക്ഷകളുടെ വിടവുകളില് <br />
നിരാശകള് ജനിക്കുന്നു.<br />
പ്രത്യാശയുടെ കണ്ണുകളില് <br />
അപേക്ഷകളും.<br />
നോക്കിനടക്കുമ്പോള് നഷ്ടപ്പെടുന്നത് <br />
നോക്കാത്തിടത്ത് മുളച്ചു പൊങ്ങുന്നു.<br />
ജീര്ണ്ണതകളിലെ കൂണുകള് പോലെ <br />
വേദനകളിലെന്നും വ്യമോഹങ്ങളുണ്ട്.<br />
ഇതാണ് രീതിയെന്ന് വിശ്വസിക്കുമ്പോള്<br />
അറിവില്ലായ്മകള് സന്തോഷങ്ങളാകും.<br />
എതിര്ക്കുന്നവനും തടുക്കുന്നവനും <br />
അറിവുകള് എന്നും വേദനകളുമാകും. </div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-10271727789195240112011-02-14T20:58:00.001-08:002011-02-14T21:04:34.721-08:00തിരച്ചിലുകള്.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">പാഥേയം കയ്യിലില്ലാത്ത പഥികന്റെ വയറുപോലെ <br />
ഞാനും നിന്നെ തിരഞ്ഞു നടക്കാറുണ്ട്.<br />
ചില നേരങ്ങളില്,ചില വഴിയോരങ്ങളില്,<br />
പൊന്തകള്ക്കു ഉള്ളിലോ ,<br />
ചില മരുഭൂമികളില് കള്ളിമുള്പ്പടര്പ്പിലോ <br />
ചില മറകള്ക്കപ്പുറത്ത് ഞൊടിയിടക്കാഴ്ചയോ,<br />
ഒളിക്കപ്പെട്ട രഹസ്യമായോ <br />
നീയുണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം. <br />
പക്ഷെ ഞാന് കണ്ടിട്ടില്ല..<br />
മഴ പെയ്തു നിന്നപ്പോഴും<br />
വെയില് കത്തി വിറഞ്ജപ്പോഴും,<br />
നീയെന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നു.<br />
മഞ്ഞു കാലങ്ങളില് രോമകൂപങ്ങളിലും,<br />
ശിശിര കാലങ്ങളില് ഹൃദയത്തിലെ ശൂന്യതയിലും <br />
ഞാന് നിന്നെ സ്പര്ശിച്ചിട്ടുണ്ട്.<br />
നീയന്നും ഒരു കിനാവ് പോലെ മാറി നിന്നു.<br />
പകലുകളും രാത്രികളും <br />
ചോരപുരണ്ട സന്ധ്യകളും<br />
എന്നിലിന്നും മരിച്ചു വീഴാറുണ്ട്.<br />
പക്ഷെ പകല്ക്കിനാവുകളില് നിന്നും <br />
നീ ഇനിയും തേഞ്ഞുമായുന്നില്ല.<br />
വ്യമോഹങ്ങളുടെയും വേദനകളുടെയും,<br />
പിടച്ചിലുകളുടെയും എരിച്ചിലുകളുടെയും<br />
അന്ത സത്തയായി,<br />
ആര്ജ്ജവങ്ങളുടെയുംപ്രതീക്ഷകളുടെയും,<br />
നില ചലനങ്ങളുടെയും നിലനില്പ്പിന്റെയും<br />
കാരണമായി നിന്റെ നിഴല് <br />
ഇന്നും കുടി കൊള്ളുന്നുണ്ട്.<br />
ഞാന് നിന്നെ തിരയുന്നുമുണ്ട്.<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-37619085428230076602011-02-14T20:57:00.001-08:002011-02-14T21:04:34.728-08:00നഷ്ടം.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ശിശിരങ്ങള് ക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടത്,<br />
മഞ്ഞ നിറം പടര്ന്നു കയറിയ <br />
വാടിയ ഇലകളായിരുന്നില്ല<br />
കോറി മുറിഞ്ഞു ചുവന്ന കണ്ണീര് തുളുമ്പുന്ന <br />
ഒരു ഹൃദയമായിരുന്നു.<br />
അതുകൊണ്ടാണ് അന്ന് ഞാന് കരഞ്ഞത്.<br />
എനിക്ക് പുഞ്ചിരിക്കാന് കഴിയാതിരുന്നത്.<br />
ഇത്തിരി നേരത്തെ നഷ്ടപ്പെടലുകള്ക്ക്<br />
വര്ഷങ്ങളോളം നീളുന്ന നടവഴികളുടെ പഴക്കവും,<br />
ഉറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന വായുവിന്റെ<br />
മുഷിഞ്ഞ ഗന്ധവുമുണ്ട്.<br />
കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന ഇലകള് <br />
ആ വഴിയെ മൂടുമ്പോള്,<br />
ശിശിരങ്ങള്ക്ക് അവസാനമാകും.<br />
നഷ്ടങ്ങളും നേട്ടങ്ങളും ഓര്മ്മകള് ആകും.<br />
പിന്നെ മഞ്ഞു കാലങ്ങളുടെ സമയമാണ്.<br />
മറവികളുടെയും.</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-40017633879401972432011-02-14T20:54:00.001-08:002011-02-14T21:04:34.737-08:00പ്രണയം.----<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">സ്വപ്നം കാണാന് മഴവില്ല് മനസ്സില് ഒതുക്കിയ <br />
ഒരു മഞ്ഞു തുള്ളി.<br />
ഇഷ്ടമെന്ന വാക്ക് മുഴുവന് ഉച്ചരിക്കാന് <br />
അനുവാദമില്ലെങ്കിലും അധികാരമില്ലെങ്കിലും <br />
പകല്ക്കിനാവുകളില് ഒരു പുഞ്ചിരി.<br />
ഒരു നെടുവീര്പ്പ്.<br />
അടുക്കാതെ തന്നെ വന്നു കൂടിയ <br />
അകല്ച്ചയുടെ നനുത്ത നോവ്.<br />
ആള്ക്കൂട്ടങ്ങളില് നിന്നും വേറിട്ട് <br />
ആരോടും മിണ്ടാതെ <br />
ഒറ്റക്കിരിക്കാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന <br />
ഒന്നും കാണാതെ എല്ലാം കാണാന് കൊതിപ്പിക്കുന്ന <br />
പറയാത്ത വാക്കുകള് കേള്ക്കാനും <br />
പറഞ്ഞ വാക്കുകള് കേള്ക്കാതിരിക്കാനും <br />
പതിയെപ്പതിയെ <br />
ബോധ തലങ്ങളെ മയക്കിയെടുക്കുന്ന <br />
അവ്യക്തമായ ഒരു മോഹവലയം .<br />
യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങള് കണ്ണുകള്ക്ക് മുമ്പില് <br />
ചാടിവീണ് കാഴ്ച മറക്കുമ്പോള് <br />
തിരശീലകള്ക്ക് പിന്നില് <br />
മുഖം മറച്ചു <br />
വിടവുകളിലൂടെ പതുങ്ങി നോക്കാനുള്ള <br />
അഭിവാന്ച്ച..<br />
<br />
ഈ യാത്ര എങ്ങോട്ടേക്ക്?? </div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-11718365390266543302011-02-14T20:53:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.611-08:00അധ്യയനം .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ഗുരുവേ..<br />
ഓതി തന്നത് ഒന്നും <br />
ശിഷ്യ മറക്കുക ഇല്ല.<br />
സ്നേഹിക്കാന് അധികാരം <br />
മുദ്രപ്പത്രങ്ങളില് തന്നെ എഴുതി വാങ്ങണമെന്ന്.<br />
സ്നേഹവും അച്ചടിച്ച അക്ഷരങ്ങളാല് <br />
തീര്ക്കപ്പെട്ട <br />
മറ്റൊരു വാക്ക് മാത്രം ആണെന്ന്.<br />
വിശ്വസിക്കുന്നതിന് മുന്പ് <br />
പരീക്ഷിക്കണം എന്ന് .<br />
വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടാല് <br />
കുഴി കുത്തി കുഴിച്ചു മൂടണം എന്ന്.<br />
ഗുരുവേ..<br />
പക്ഷെ ശിഷ്യ നിന്റെ കാലടിപ്പാടുകള് <br />
പിന്തുടര്ന്നില്ല.<br />
തെറ്റ്.<br />
അക്ഷരങ്ങള് പധിക്കാതെ <br />
കൂട്ടുകാരനെ കണ്ടെത്തി.<br />
പ്രമാണ പത്രം ഇല്ലാതെ അവനെ <br />
മുറിക്കാതെ മുഴുവനായി സ്നേഹിച്ചു.<br />
പരീക്ഷണ ശാലകള്ക്കു അപ്പുറത്തെ <br />
തുറന്ന വളപ്പില് <br />
വിശ്വാസങ്ങള് നാട്ടു വളര്ത്തി <br />
വെള്ളമൊഴിച്ച് വളമിട്ടു.<br />
പിന്നീടു അവ പടര്ന്നു പന്തലിച്ചു <br />
ആല്മരങ്ങള് ആകുമെന്നും <br />
ആ തണലില് ഒരു വീട്ടുമുറ്റം പിറക്കുമെന്നും <br />
ലോഭമില്ലാതെ സ്വപ്നവും കണ്ടു <br />
പാ ധ ങ്ങള് വ്യര്ഥം ആയില്ലെന്ന് <br />
ഗുരുവില് നിന്ന് തന്നെ തിരിച്ചു അറിഞ്ഞു.<br />
രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണീരും <br />
നെഞ്ച് പൊട്ടുന്ന നൊമ്പരവും <br />
ഒരു മുഴം കയറും<br />
ഗുരുടക്ഷിനയും നല്കി.<br />
പക്ഷെ ഇന്ന്,<br />
മുദ്രപ്പത്രത്തില് എഴുതിയ സ്നേഹവും,<br />
പരീക്ഷിച്ചു ഉറപ്പിച്ച വിശ്വാസവും <br />
ഗുരുവിനെയും വഞ്ചിച്ചു <br />
കടന്നുപോയെന്നാണ് <br />
അടഞ്ഞ കണ്ണുകള്ക്ക് അപ്പുറത്തെ <br />
തുറന്ന കണ്ണുകള് കൊണ്ട് <br />
ശിഷ്യ പിന്നെയും കാണുന്നത്.<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-40530837566566917112011-02-14T20:50:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.621-08:00കാത്തിരുപ്പ്.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
മഴമേഘം കാണുമ്പോള് <br />
വേഴാമ്പല്കള്ക്ക് സന്തോഷമാവും .<br />
മഴകള്ക്ക് അപ്പുറത്തൊരു <br />
മഴവില്ലിനെപ്പറ്റി <br />
അപ്പോഴത് ചിന്തിക്കാറില്ല.<br />
അവ കാത്തിരിക്കുന്നതെന്നും <br />
ഒരു മഴയെ മാത്രമാണ് .<br />
അവയുടെ മോഹങ്ങളില് <br />
നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നത് .<br />
ചടുലമായി പെയ്തിറങ്ങുന്ന <br />
ജലകണങ്ങള് മാത്രമാണ് .<br />
ചുവന്ന രക്ത കണ്ണുകളില് <br />
നിന്ന് പാറുന്ന <br />
ദാഹത്തിന്റെ അഗ്നി എന്നും <br />
മഴയ്ക്ക് മാത്രം വേണ്ടിയുള്ളത് .<br />
മണ്ണിന്റെ നിറമുള്ള ചിറകുകളിലെ <br />
തുടിപ്പുകള് എന്നും <br />
മഴ നനഞ്ഞു കുതിരാനുള്ള<br />
ആക്രാന്തങ്ങളുടെത്. .<br />
മഴക്കപ്പുറം<br />
ചെറിയ വെയിലുകള്ക്കുള്ളില് <br />
വിടരുന്ന<br />
അധിക നേരം കാത്തു നില്ക്കാത്ത <br />
ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് സംശയിപ്പിക്കുന്ന <br />
മഴവില്ലുകളെപ്പറ്റി<br />
മഴ വരും മുമ്പേ <br />
വേഴാമ്പലുകള് ഓര്ക്കാറില്ല. </div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-43758966368062162302011-02-14T20:49:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.627-08:00അസൂയ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">.<br />
<br />
നല്ലത് മാത്രം കാണാന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന <br />
രണ്ടു കുഞ്ഞി കണ്ണുകള് ആണ് <br />
എന്റെ ഉരുണ്ട മുഖത്തുള്ളത്.<br />
പക്ഷെ നല്ലതുകള് <br />
എന്റെ വീട്ടു മുറ്റത്തിനും അപ്പുറത്തുള്ള <br />
ഇടവഴിയിലൂടെ <br />
നടന്നു പോവാര്ആണ് പതിവ്.<br />
കാറ്റു കൊള്ളാനും<br />
വെള്ളം കുടിക്കാനും <br />
ചിലപ്പോഴവ നിന്റെ മുറ്റത്തു കയറും.<br />
ഞാന് വെറുതെ <br />
മൊന്തയില് വെള്ളവും വെച്ച് <br />
തൂണും ചാരി കുത്തിയിരിക്കും.<br />
നീ അവയോടു സംസാരിക്കുമ്പോള്<br />
ഇടയ്ക്കു നിന്റെ കണ്ണുകള് <br />
എന്റെ വരാന്തയിലേക്ക് <br />
പാറി വീഴാറുണ്ട് .<br />
ഞാന് അത് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു <br />
കാക്കയ്ക്ക് നെല്ല് എറിഞ്ഞു കൊടുക്കും.<br />
പക്ഷെ അടുക്കളയിലെ <br />
പകുതി കത്തിയ മരചീള്<br />
ഒന്നും മിണ്ടാതെ <br />
വെറുതെ പുകഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കും.</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-37294507021804443432011-02-14T20:47:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.633-08:00സ്വരച്ചേര്ച്ച.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
ഞാന് ഒരു മന്ദബുദ്ധി.<br />
നീ ചൂണ്ടും വഴി ചിന്തിക്കാന്<br />
എന്റെ തലച്ചോറിലെ കോശങ്ങള്ക്കറിയില്ല.<br />
അവ കൂട്ടം തിരിഞ്ഞു നില്ക്കും,നടക്കും.<br />
നീ വരക്കും വരകളില് അവ വന്നു നിരയായി <br />
നില്ക്കില്ല.<br />
വിവരദോഷികള്.<br />
അനുസരണം കേട്ട അജ്ഞാനികള്!<br />
പക്ഷെ ഒന്നും മനപ്പൂര്വം അല്ല.<br />
ബുധിരഹിതമെന്നത് <br />
അവരുടെ ഒരു രീതി മാത്രം.<br />
ജനിതകത്തിലെ ഇടങ്ങേര്.<br />
പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ശനിദോഷം.<br />
നീ നടക്കുന്ന വഴികള് അവര്ക്കറിയില്ല.<br />
അവരുടെ ചലനത്തിനര്ത്ഥം നിനക്കും.<br />
ഒന്നും ആരുടെയും തെറ്റല്ല<br />
മരിച്ചു വൈശിഷ്ട്യം.<br />
നീ ശാസ്ത്രത്തില് വിശ്വസിക്കും<br />
എന്റെ കോശങ്ങള് സ്വപ്നത്തിലും <br />
തത്വശാസ്ത്രം രണ്ട്.<br />
ചലന ശാസ്ത്രം എതിര്.<br />
പക്ഷെ ദുര്ബ്ബലതകളല്ല<br />
ഒരിക്കലും നാം ഇരുവരും ശത്രുക്കലുമല്ല.</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-13432367404752104272011-02-14T20:46:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.638-08:00സ്നേഹം<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> .<br />
അത് ഉറക്കറയിലെ രഹസ്യമല്ല.<br />
ഭാഗിച്ചു കൊടുക്കാവുന്ന സ്വത്തുമല്ല .<br />
തിരിച്ചു ചോദിയ്ക്കാന് വേണ്ടി ഒരു കടമല്ല <br />
വഴി നടക്കുമ്പോള് മാത്രം ഉള്ള കുടയുമല്ല.<br />
സ്നേഹം ഒരു സത്യമാണ്.<br />
വിളമ്പുമ്പോള് അത് ഭക്ഷണം ആവും .<br />
പകരുമ്പോള് അത് വെള്ളമാവും.<br />
ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുമ്പോള് ചിതലരിക്കും.<br />
പകുത്തെടുക്കുമ്പോള് പടര്ന്നുകയറും.<br />
സ്നേഹം സുഖങ്ങളല്ല.<br />
വേദനകളിലെ സൌഹൃദമാണ്.<br />
വേര്പെട്ടുപോകുന്നവന്റെറ ഓര്മ്മകളാണ്.<br />
സ്നേഹം ജീവിതമല്ല.<br />
ജീവിതം തീര്ന്നിട്ടും <br />
മരിക്കാതെ പോകുന്ന മനസ്സുകളാണ്.<br />
സ്നേഹം....?<br />
നിന്റെ മനസ്സില് ഉറവെടുക്കുന്ന <br />
നിന്റെ മാത്രം വ്യാഖ്യാനം ആണ്.<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-15549419769589923482011-02-14T20:45:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.642-08:00സഹാനുഭൂതി.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
ചിലപ്പോള് <br />
ചിലനേരങ്ങളില് <br />
കര്ണ്ണ പടങ്ങളെ തകര്ക്കുന്നത് <br />
ഒച്ചയില്ലാത്ത ശബ്ദങ്ങള് ആണ്.<br />
നോവുകളുടെതാണ് ആ ശബ്ദങ്ങള്.<br />
ചിരിക്കുന്നവര് അത് കേള്ക്കില്ല.<br />
കണ്ണീരു വറ്റിയ ചില കണ്ണുകള്ക്ക് അടിയിലെ <br />
കറുത്ത സമുദ്രങ്ങള്ക്ക് അഗാധതയില് <br />
നീരാളികളെപ്പോലെ <br />
അവ ഒളിഞ്ഞിരിക്കും .<br />
വേലിയെട്ടങ്ങളില് അവ പൊങ്ങിവരും <br />
വേലി ഇറക്കങ്ങളില് തിരമാലകളെപ്പോലെ <br />
അവ മടങ്ങിപ്പോകുമ്പോള് കാതുകള് ശൂന്യമാകും.<br />
ശൂന്യതയുടെ വേദന <br />
ചെവികള്ക്ക് അകത്തു ഉരുണ്ടു മറിയും.<br />
ബധിരന് പലപ്പോഴും അത് തിരിച്ചറിയും.<br />
കാതുകേള്ക്കുന്നവന് മിക്കപ്പോഴും <br />
ചെവി പൊത്തി തിരിഞ്ഞു ഇരിക്കും.</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-34805714402683694252011-02-14T20:42:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.652-08:00എനിക്ക് വേണ്ടി<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ഈ പെയ്തൊഴിയാത്ത മഴയത്ത്<br />
ഞാന് കുറെ സ്വപ്നങ്ങള് നട്ടിട്ടുണ്ട്.<br />
എനിക്കുവേണ്ടി നീയവക്ക് വളം ഇടണം .<br />
ഇനി ഒരിക്കല് അവ വളര്ന്നു <br />
വക മരങ്ങള് ആവും <br />
മേയ് മാസങ്ങളിലെ വേനല്ച്ചൂടില് <br />
തണുപ്പുള്ള മഞ്ഞപ്പൂക്കള് <br />
നിനക്കായി വിരിയിക്കും.<br />
ഞാന് ഇനിയും <br />
മുള്ച്ചെടികള് മാത്രം മുളക്കുന്ന <br />
മരുഭൂമികളിലേക്ക് തിരിച്ചുപോകും.<br />
അവിടെ മണല്ക്കൂനകല്ക്കടിയിലാണ് <br />
എന്റെ വാസസ്ഥാനം .<br />
ഒരു ഇഴ ജന്തു മാത്രമായ എനിക്ക് <br />
നിന്നോടൊപ്പം ആമയായി ഓടാനാവില്ല.<br />
ഞാന് ഇനിയും തിരികെ വരും .<br />
കട്ടില് പറന്നു പോകാത്ത <br />
കുറെ പകല്ക്കിനവുകളുമായി<br />
നീയവ നിന്റെ തലയിണക്കീഴില് സൂക്ഷിക്കണം .<br />
ഞാന് പരന്നുപോയാലും <br />
ഉറക്കങ്ങളില് നിനക്ക് <br />
അവയെന്നും താരാട്ടു പാടും.<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-4586708346721513272011-02-14T20:40:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.656-08:00സാധാരണം .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> .ഉത്തരം ഇല്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങള് <br />
എന്നോട് ചോദിക്കരുത്. <br />
എട്ടുകളിയില് നിന്നും പല്ലിയിലേക്കും <br />
അവിടെ നിന്ന് തിരികെയും<br />
നിരന്തരം യാത്രകള് നടത്തുന്ന <br />
അഭിപ്രായങ്ങള് ഇല്ലാത്ത ,<br />
നിറഭേദങ്ങള് അറിയാത്ത ,<br />
ഭയപ്പെടാതെയും,ഭയം ഇല്ലാതെയും,<br />
മൂലകളില് ഒളിക്കുന്ന <br />
നിശബ്ദതയും ഇര്രുട്ടിനെയും <br />
ഒരുപോലെ സ്നേഹിക്കുന്ന <br />
അറിയാതെ ,<br />
ആരോടും പറയാതെ <br />
ജനിച്ചു,<br />
കാണപ്പെടാതെ ജീവിച്ചു ,<br />
അപ്രധാനമായി മരിക്കുന്ന ,<br />
സാധാരണ മിണ്ട പ്രാണികളില്<br />
ഒന്ന് മാത്രം ആണ് ഞാന്.<br />
എന്നില് നീ ഉത്തരങ്ങള് <br />
തിരയരുത്.<br />
എനിക്ക് വല നെയ്യാനും <br />
വാലും മുറിച്ചു ഇടാനും <br />
മാത്രമേ കഴിയൂ.. </div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-52295612588284522562011-02-14T20:38:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.660-08:00ചീട്ടുകളി .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">കളിക്കാതിരിക്കാന് തീരെ നിര്വാഹമില്ലാത്ത <br />
ഒരു കളിയില് ഞാനും കുടുങ്ങിപ്പോയി .<br />
ഒരു ചീട്ടുകളി.<br />
നല്ല കൈ കൈവശമുണ്ടെങ്കില് <br />
കളി ജയിക്കാം.<br />
പക്ഷെ അതും വെറും ഭാഗ്യം.<br />
ഭാഗ്യങ്ങള് തലയിലാണ് വരക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതെന്ന് <br />
കാരണവന്മാര് പറയുന്നു.<br />
അത് കേട്ടാണ് ഞാനും ഈ ചീട്ടു കെട്ടും <br />
കൂടെ കളിക്കുന്നവരും വളര്ന്നത്.<br />
ശുധ്ധന്മാര് തോല്ക്കുകയെ ഉള്ളൂ എന്ന് <br />
കളി തുടങ്ങും മുമ്പ് <br />
രാജാവ് പറഞ്ഞു.<br />
റാണി ശരി വെച്ചു.<br />
പക്ഷെ കളിച്ചേ പറ്റൂ .<br />
മറ്റു ചീട്ടുകള് പറഞ്ഞു. <br />
ഞാന് കളിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോള് എല്ലാം തോറ്റു.<br />
ചീട്ടുകള് ചിരിച്ചു <br />
എനിക്ക് വാശിയായി.<br />
കളിക്കുക അല്ലെങ്കില് മരിക്കുക എന്നായി .<br />
ഡാര്വിന് പുറകില് പതുങ്ങി നിന്ന് പറഞ്ഞു.<br />
"കരുത്തുള്ളവന് മാത്രം അതിജീവിക്കും"<br />
ഞാന് കളി പധിച്ചു.<br />
തോല്ക്കരുതല്ലോ.<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-30907738145387487102011-02-14T20:36:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.665-08:00ദരിദ്രര് .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ദരിദ്രര് കൂട്ടം കൂടിയിരുന്നു <br />
തീ കായുകയായിരുന്നു.<br />
മകര മഞ്ഞിന്റെ തണുപ്പ് ഏറ്റു<br />
രാത്രി വിറച്ചു.<br />
ഉണക്കചില്ലകള് സീല്ക്കാരത്തോടെ <br />
തീക്കൈകളില് എരിഞ്ഞു.<br />
തീപ്പൊരികള് മിന്നാമിന്നികളായി<br />
പറന്നു വീണു പിടഞ്ഞു.<br />
ദാരിദ്ര്യങ്ങള് ദര്ദ്രര്ക്ക് പുറകില് <br />
വരിവരിയായി നിന്നു.<br />
വയറിന്റെ ദാരിദ്ര്യം ,വസ്ത്ര ദാരിദ്ര്യം,<br />
ഹൃദയ ദാരിദ്ര്യം,സ്നേഹദാരിദ്ര്യം,<br />
മനസ്സിന്റെ ദാരിദ്ര്യം,മോഹ ദാരിദ്ര്യം ,<br />
ചിന്തയിലെ ദാരിദ്ര്യം, നേട്ടങ്ങളില് ദാരിദ്ര്യം.<br />
ദാരിദ്ര്യങ്ങള്ക്കങ്ങനെ നിറം പലത്.<br />
ദേശ ഭാഷ വേഷങ്ങള്ക്കും അപ്പുറം <br />
ജാതി മത ഭക്തികള്ക്കൊപ്പം<br />
കൈകോര്ത്തു പിടിച്ചവ വരിവരിക്ക് നിന്നു.<br />
വയറിന്റെ ദാരിദ്ര്യം ഹൃദയ ദാരിദ്ര്യത്തെ നോക്കി <br />
നെടുവീര്പ്പിട്ടു.<br />
മനസ്സിന്റെ ദാരിദ്ര്യം നേട്ടങ്ങളെ കണ്ടസൂയപ്പെട്ടു.<br />
വസ്ത്ര ദാരിദ്ര്യം സ്നേഹ ദാരിദ്ര്യത്തെ പുച്ചിച്ചു.<br />
<br />
കുറവേതു തരമെങ്കിലും കുറവാണെങ്കില് അത് <br />
ദരിദ്രാവസ്ഥയില് തന്നെ പെടുമെന്ന് <br />
ആളിക്കത്തുന്ന തീയും പുകമറകള് ഇല്ലാതെ <br />
അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.<br />
ദാരിദ്ര്യം മറക്കാന് <br />
പട്ടു പാടുകയും ന്രിത്തമാടുകയും<br />
മാത്രമാണ് വഴിയെന്നു <br />
രാത്രിയും<br />
ആകാശത്തിന്റെ മറ നീക്കി ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയ<br />
ഒറ്റ നക്ഷത്രവും ഒന്നിച്ചു മൊഴിഞ്ഞു.<br />
ദാരിദ്രരെങ്കിലും ദരിദ്രവാസികള് അല്ലാതിരുന്നവര്<br />
പരസ്പരം കൈകോര്ത്തു തീക്കുന്ടത്തിനു വലം വെച്ച് <br />
താളമിട്ടു തന്നെ പിന്നെ <br />
ചുവടുകള് വെച്ചു.</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-9517340687530927152011-02-14T20:33:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.669-08:00പ്രേമം.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">അവസാന പ്രേമം <br />
കല്ലേറ് കിട്ടിയ ചാവാലിപ്പട്ടിയെപ്പോലെ <br />
ഓളിയിട്ടുകൊണ്ടാണ്<br />
അന്ത്യ ശ്വാസം വലിച്ചത് .<br />
അത് റോഡില് ചത്തു കിടന്നപ്പോഴോ <br />
ചീഞ്ഞു നാറിയപ്പോഴോ <br />
വാരി വലിച്ചു കുഴിച്ചു മൂടാനോ<br />
സമാധാനിപ്പിക്കാനോ <br />
ആരും വന്നില്ല.<br />
വളര്ത്തു പട്ടി ചാവുംപോഴേ <br />
നാട്ടുകാര് സഹതപിക്കൂ എന്നന്നു മനസ്സിലായി.<br />
പിന്നീട് പ്രേമത്തെ കുറിച്ചോ <br />
പട്ടികളെ കുറിച്ചോ <br />
ഒറ്റ വരി പോലും എഴുതിയിട്ടില്ല .<br />
ആര്ക്കുമൊരു പ്രേമ കവിത എഴുതി <br />
കയ്യോപ്പിട്ടോ ഇടാതെയോ<br />
സമ്മാനിച്ചിട്ടുമില്ല.<br />
പകരം <br />
വളര്ത്താനും സ്നേഹിക്കാനും <br />
കൊള്ളുന്ന പട്ടി കൂട്ടിലില്ലെന്ന്<br />
വീട്ടു വാതില്ക്കല്ഒരു ബോര്ഡ് മാത്രം <br />
എഴുതി വെച്ചു.</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-82578395531705335222011-02-14T20:32:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.674-08:00വാലന്റൈന്സ് ഡേ.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">പ്രണയം കൊല്ലത്തിലൊരു ദിവസം മാത്രമുള്ള <br />
വിരുന്നിനു വന്നു.<br />
അന്നതിനോട് ഒപ്പം നടക്കാന് <br />
പതിനാറു പേര് എന്നെ കൂട്ടിനു വിളിച്ചു.<br />
പതിനാറായി സ്വയം മുറിച്ചെടുക്കാന്<br />
കഴിയുമോ എന്നറിയാന്<br />
കണ്ണാടിയില് നോക്കി.<br />
കാര്യം അറിഞ്ഞപ്പോള് കണ്ണാടി ചിരിച്ചു .<br />
എന്നെ പ്രണയിക്കൂ എന്ന് പറഞ്ഞു.<br />
മടിച്ചു നിന്നപ്പോള് <br />
എന്നെ പൊട്ടിച്ചോളൂ<br />
പതിനായിരം കഷണങ്ങള് <br />
കിട്ടുമെന്ന് പറഞ്ഞു.<br />
മുന്നൂറ്റി അറുപത്തി നാലു ദിവസം പ്രണയിക്കാന് <br />
പതിനായിരം കഷണങ്ങള് <br />
കൂടുതല് ആവുമെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് <br />
പൊട്ടാത്ത പ്രതിബിംബങ്ങളെ തന്നെ <br />
പൊട്ടലുകള് ഇല്ലാതെ പ്രണയിച്ചു.<br />
പിന്നീടു പ്രണയം <br />
വാലന്ന്റൈന് മാരുടെ കൂടെ വന്നു <br />
കാത്തിരിക്കാന് ഒട്ടും ക്ഷമ കാണിക്കാതെ <br />
പെട്ടെന്ന് വന്നു പെട്ടെന്ന് പോകാറുള്ളതും കണ്ടു നിന്നു. </div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-32488385165129346042011-02-14T20:30:00.001-08:002011-02-14T21:05:38.679-08:00വിഷു.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">വേലിക്കരികില്<br />
അഞ്ചാറ് ചില്ലകള് <br />
അഞ്ഞൂറ് വിരലുകള് പോലെ <br />
കൈത്തലം വിടര്ത്തുന്നു.<br />
<br />
മണ് നിറമുള്ള ഒരു <br />
മെലിഞ്ഞ തണ്ട് ഭൂമിയെ നോക്കി <br />
ഇലകളില് പിടിച്ചു തൂങ്ങിയാടുന്നു.<br />
ഒരു നൂറു മഞ്ഞ സൂര്യന്മാര് <br />
കൈകോര്ത്തു പിടിച്ചു <br />
തലങ്ങും വിലങ്ങും <br />
തല കീഴായും കിടന്നു <br />
കാറ്റിന്റെ <br />
ഊഞ്ഞാലകളില് <br />
കാല് കൊരുത്തു<br />
മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ചാഞ്ചാടുന്നു .<br />
കണി വെക്കാറായി.<br />
കണ്ണനെയും കണി വെള്ളരിയെയും<br />
നില വിളക്കുകളെയും <br />
വെളുപ്പാന് കാലത്തേ ഇരുട്ടിനെയും <br />
ഉറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെയും <br />
തപ്പിയെടുക്കണം .<br />
വാലന്ന്റൈന് വെച്ച് മറന്ന <br />
വീഞ്ഞ് പാത്രം മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ . </div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-21982437799764891322011-02-14T20:28:00.001-08:002011-02-14T21:07:38.318-08:00നന്മകള്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">എത്ര നന്ദി പറഞ്ഞാല് ആണിന്നു <br />
മതിയാവുക? <br />
ഓരോരോ രാത്രികള്ക്കും <br />
ഓരോരോ പകലുകള്ക്കും <br />
പിന്നവയുടെ ഇടയിലെ <br />
വിടവുകളിലെ സന്ധ്യകള്ക്കും <br />
വിടരുന്ന പുലരികള്ക്കും <br />
എത്രയെത്ര സ്തുതികള് പറഞ്ഞാല് ആണിന്നു <br />
മനസ്സ് തണുക്കുക?<br />
എനിയ്ക്ക് മാത്രമായി <br />
ഒരിളം കാറ്റിന്റെ കൈത്തലത്തില് <br />
പൂവിതളിന്റെ ഹൃദയ ഗന്ധത്തില് <br />
നിന്നടര്ത്തിയ രണ്ടു തരികള്. <br />
മഞ്ഞു തുള്ളികള്ക്ക് മഴവില്ല് സമ്മാനിച്ച <br />
സപ്ത നിറങ്ങളിലെ കൊച്ചു കണികകള്.<br />
മൂടല് മഞ്ഞു നെയ്തു തന്ന ശിരോവസ്ത്രം.<br />
രാത്രി മഴ കൊണ്ട് വന്നു <br />
പാദസാരമായി അണിയിച്ചു തന്ന<br />
വെള്ളിനൂല്ക്കംബികള്.<br />
ചിപ്പികളും മുത്തുകളും.<br />
തിരമാലകളുടെ പരവതാനികള്.<br />
കടലിന്റെ ഹൃദയത്തിന് <br />
അഗാധതയില് നിന്നുപഹാരങ്ങള്.<br />
ഞാന് പറഞ്ഞ കഥ മുഴുവന് <br />
കേട്ട് നിന്നൊരു ആകാശത്തിനും <br />
ഞാന് പാടിയ പാട്ടിനൊപ്പം <br />
താളം പിടിച്ച മുളംകാടിനും<br />
പാര്ക്കാനിടം തന്ന <br />
പച്ചച്ച മലമടക്കുകള്ക്കും<br />
ചൂടാന് തണല് തന്ന <br />
വേര് മൂടിയ ആല്മരങ്ങള്ക്കും<br />
എത്ര തിരിച്ചു കൊടുത്താലാണ് <br />
വാങ്ങി നിറച്ച കടങ്ങള് തീരുക?<br />
മടക്കാന് ആവാത്ത കടങ്ങളുടെ ഭാരം <br />
മാറാപ്പായി തോളിനെ ഞെരിക്കുമ്പോള് <br />
ജീവിതം മാത്രം <br />
പിടഞ്ഞാലും കരഞ്ഞാലും <br />
വെറുതെ ചിരിച്ചു കൊണ്ടെഴുതി തള്ളാവുന്ന<br />
വെറുമൊരു കടപ്പത്രം മാത്രമായി <br />
പരുങ്ങി നില്ക്കുന്നു.<br />
ബാക്കിയായി എണ്ണാവുന്നത് <br />
ഭൂമിയുടെ നന്മകള് മാത്രം.<br />
<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-23999316356877475172011-02-14T20:26:00.001-08:002011-02-14T21:07:38.333-08:00മൈന..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ഒറ്റ മൈന വേപ്പിന് കൊമ്പില് ഇരുന്നു <br />
കൊച്ചു ചിറകുകള് കൊത്തി ചികഞ്ഞു.<br />
ഉയര്ത്തിയും നിവര്ത്തിയും പരത്തിയും നോക്കി.<br />
മൈനെ മൈനെ എന്നെന്നെ വിളിക്കുന്ന<br />
മറ്റൊരു കാറ്റു കിളിയെ ഓര്ത്തു <br />
ഞാനും എന്റെ ചിറകുകള് കുടഞ്ഞു വിരിച്ചു.<br />
ഏറെ നാള് പറക്കാതിരുന്നു ചിറകില് അടിഞ്ഞ പൊടി<br />
കാറ്റിന്റെ കയ്യില് അമ്മാനമാടി തുള്ളിക്കളിച്ചു <br />
കാണാത്തിടത്തെക്ക് പറന്നു പോയി.<br />
ചിറകിന്റെ വിജാഗിരികളില് തുരുംബെടുത്തതിനാല്<br />
ഉയരുമ്പോഴൊക്കെ ഒരു കരകര ശബ്ദം .<br />
അതുകേട്ടു നിന്ന കല്ത്തൂണുകള് <br />
പതുക്കെ പറഞ്ഞു.<br />
എണ്ണയിട്ടു മിനുപ്പു കൂട്ടാന്<br />
നേരമായിരിക്കുന്നു എന്ന്.<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-43140519142757095842011-02-14T20:25:00.003-08:002011-02-14T21:07:38.339-08:00കവിത .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ബന്ധങ്ങളും ബന്ധനങ്ങളും അതിര് വലിച്ചു കെട്ടിയ.<br />
സമചതുര കട്ടിലിന്റെ <br />
ഇടത്തെ അറ്റമാണ് ഞാന് വാസ സ്ഥാനമാക്കിയത്.<br />
വാദിയ്ക്കാതെ പതിച്ചു കിട്ടിയ ഇത്തിരി സ്ഥലത്ത് <br />
മുക്കാല് ചന്തി ഉറപ്പിച്ചു ഞാന് ഇരിക്കുമ്പോള് <br />
രാത്രി പെരുത്ത് പെരുത്ത് കയറി വരും.<br />
കവിതകള് എന്റെ കൈ പിടിച്ചു വലിയ്ക്കും. <br />
നിലത്തു ഇറങ്ങി വരൂ നമുക്ക് നടക്കാന് പോകാം <br />
എന്ന് കൊഞ്ചും.<br />
അമാവസിയെയും പൌര്ണ്ണമിയേയും<br />
അവയ്ക്കിടയില് ഒന്ന് രണ്ടു വെള്ളി നക്ഷത്രങ്ങളെയും <br />
കാട്ടിത്തരാമെന്നും പ്രലോഭിപ്പിയ്ക്കും.<br />
ഇരുട്ടിനു വശ്യമായ നിറമുണ്ട് എന്നും <br />
അത് ചിരിയ്ക്കുമ്പോള് <br />
നിശബ്ദത തുളുമ്പും എന്നും <br />
നിശബ്ദതകള്ക്ക് മദിപ്പിയ്ക്കുന്ന ലഹരിയുണ്ടെന്നും<br />
വെറുതെ കള്ളം പറയും.<br />
വാല് പൊക്കി ആകാശത്തെ നോക്കി <br />
ഓലിയിടുന്ന നായ്ക്കളെയും <br />
പതുങ്ങി നടന്നു ഇര പിടിയ്ക്കുന്ന <br />
തീക്കണ്ണന് കരിമ്പൂച്ചയെയും <br />
മാളം വിട്ടു എണീറ്റ് പുറത്തു വന്നു <br />
കോട്ടുവായിടുന്ന പെരുച്ചാഴിയെയും<br />
രാത്രി മാത്രം പെയ്തു തോരുന്ന <br />
നനയ്ക്കാത്ത മഴകളെയും <br />
വിളിച്ചടുപ്പിച്ചു അടുത്ത് നിര്ത്തി <br />
പരിചയപ്പെടുത്താമെന്നു പറയും.<br />
കൂട്ടിനു പോകാന് ആളെ തേടിത്തേടി <br />
കൂട്ടം പിരിഞ്ഞ ഞാന് തിരിഞ്ഞിരിക്കും <br />
കൂര്ക്കം വലിയ്ക്കുന്ന മുറിവുകളെ മാത്രം കാണും.<br />
ഉണര്ത്തെന്ടെന്നു കരുതി മടിയോടെ <br />
വിറപ്പിക്കുന്ന കൊടും മഞ്ഞത്ത് <br />
കമ്പിളി പുതപ്പിനടിയില് ഇത്തിരി വിടവുണ്ടാക്കി <br />
പുഴുവിനെപ്പോലെ ഞാനും ചുരുണ്ട് കൂടും.<br />
വെളുക്കും മുമ്പ് ഉണര്ന്നെഴുന്നേറ്റു <br />
മഞ്ഞു കയറി വരുന്ന കുഞ്ഞടുക്കളയില് <br />
കലവും തവിയും കൊണ്ട് <br />
കാവ്യരചന തുടങ്ങാനുള്ളതാണ്.<br />
<br />
</div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-260136205856936911.post-13223844018257372322011-02-14T20:25:00.001-08:002011-02-14T21:09:29.927-08:00സത്യം .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">നീ പേരെടുത്തു പുറകില് നിന്ന് വിളിച്ചപ്പോള് <br />
എന്റെ മനസ്സില് ഒരു പൂമ്പാറ്റ <br />
ചിറകടിച്ചു ഉയര്ന്നെന്നത് സത്യം.<br />
ഒരു മഴവില്ലിനു നിറങ്ങള് <br />
നല്കി ഞാന് എന്നതും സത്യം.<br />
പക്ഷെ <br />
മനസ്സെന്ട മുടിക്കുത്തില് പിടിച്ചു <br />
പുറകോട്ടു വലിച്ചു വേദനിപ്പിച്ചു <br />
കാതില് മന്ത്രിച്ചതും സത്യം.<br />
പൂംപാ റ്റയും മഴവില്ലും <br />
ക്ഷണിക സത്യങ്ങള് ആണെന്ന <br />
നിലനില്പ്പുള്ള മറ്റൊരു സത്യം.<br />
<br />
ഇനി ഈ സത്യങ്ങളില് <br />
ഏതിനെ ഞാന് സ്വീകരിക്കും?<br />
എതിനെ തിരസ്കരിയ്ക്കും? </div>mynappennuhttp://www.blogger.com/profile/12252472974438126346noreply@blogger.com0