എന്‍റെ യാത്ര

.
നേരെ നീണ്ടു നീണ്ടു പോകാത്ത
വഴികളിലാണ്‌ ഞാനെന്നും നടക്കുക.
കുന്നുകളും കയങ്ങളും ഇറക്കങ്ങളും ചതുപ്പുകളും
ഇരുവശങ്ങളിലും വേണ്ടുവോളം.
എനിക്ക് ഭയമില്ല .
തോന്നുമ്പോള്‍ കാഴ്ചകള്‍ കാണും.
തോന്നാത്തപ്പോള്‍  കണ്ണടച്ചുറങ്ങും.
കാറ്റിനെയും കൈവരികളെയും
വിശ്വസിക്കാത്തപ്പോള്‍
കനിവുള്ള മനസ്സുകളിലെ നിലക്കാത്ത മഴകള്‍ ആണ്
മാര്‍ഗ ദര്ശികള്‍.
നാഴികക്കല്ലുകള്‍ എണ്ണറില്ല .
മുന്നിലും പിന്നിലും നടക്കുന്നവര്‍ക്ക്
വഴിതടസ്സം ഉണ്ടാക്കാറില്ല.
വീണ്‌പോയവന്റെ കൈ പിടിക്കാന്‍ മടിക്കത്ത്തപ്പോള്‍
മനുഷ്യന്റെ മണമാണ് നിശ്വാസങ്ങള്‍ക്ക്.
സ്നേഹത്തിന്റെ ചൂടാണ് രക്തപ്രവഹത്ത്തിനു.
വിശ്വസിച്ചവന്‍ വരുമ്പോള്‍ വീഴിക്കാന്‍
വഴിവക്കിലോളിച്ചിരുന്നു കുഴി കുത്തുന്ന
ജീവിതരീതികളും
മുന്നില്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു കാട്ടി
പുറകില്‍ കത്തി ഏറിയുന്ന സംസ്കാരവും
ഈ യാത്രയുടെ ഭാഗമല്ല.
തളര്‍ന്നപ്പോള്‍ നീയോഴിച്ചു തന്ന ദാഹ ജലം.
നിന്റെ സന്മനസ്സിന്റെ അമൃതധാര.
വിശന്നപ്പോള്‍ നീ പകുത്തു തന്ന ഭക്ഷണം
നിന്റെ ഹൃദയ മഴവില്ലിന്റെ ഏഴഴക്.
എല്ലാം എന്നും ഓര്‍മ്മിക്കാന്‍ ഉപഹാരം.
നന്ദി എന്ന വക്കും തോന്നലും
ഔപചാരികതയുടെ നീര്‍ക്കുമിള അല്ലാതെ
കടമയുടെ സത്തയായി കാത്തുവെക്കുന്ന
മനസ്സ് മാത്രമാണീ യാത്രയിലെ മുതല്‍ക്കൂട്ട്.
 Reply ForwardK.G.Suraj is not available to chat