Monday, February 14, 2011

സഹാനുഭൂതി.


ചിലപ്പോള്‍
ചിലനേരങ്ങളില്‍
കര്‍ണ്ണ പടങ്ങളെ തകര്‍ക്കുന്നത്
ഒച്ചയില്ലാത്ത ശബ്ദങ്ങള്‍ ആണ്.
നോവുകളുടെതാണ് ആ ശബ്ദങ്ങള്‍.
ചിരിക്കുന്നവര്‍ അത് കേള്‍ക്കില്ല.
കണ്ണീരു വറ്റിയ ചില കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ അടിയിലെ
കറുത്ത സമുദ്രങ്ങള്‍ക്ക് അഗാധതയില്‍
നീരാളികളെപ്പോലെ
അവ ഒളിഞ്ഞിരിക്കും .
വേലിയെട്ടങ്ങളില്‍ അവ പൊങ്ങിവരും
വേലി ഇറക്കങ്ങളില്‍  തിരമാലകളെപ്പോലെ
അവ മടങ്ങിപ്പോകുമ്പോള്‍ കാതുകള്‍ ശൂന്യമാകും.
ശൂന്യതയുടെ വേദന
ചെവികള്‍ക്ക് അകത്തു ഉരുണ്ടു മറിയും.
ബധിരന്‍ പലപ്പോഴും അത് തിരിച്ചറിയും.
കാതുകേള്‍ക്കുന്നവന്‍ മിക്കപ്പോഴും
ചെവി പൊത്തി തിരിഞ്ഞു ഇരിക്കും.

No comments:

Post a Comment